Gelukkig..want ik denk dat ik het zenuwachtigste was van allemaal..maar,daar ben je moeder voor..toch?
Vooral de eerste dag had ik erge last van -zoals dat heet-" het lege nest-syndroom", daar zat ik dan met een raar gevoel en een flinke knoop in m'n maag en me maar afvragen of alles goed ging.Ze moeten een heel stuk fietsen voordat ze op school zijn en wat er dan allemaal door je hoofd spookt...en dan het geruststellende sms-je:"We zijn op school."(pfff,gelukkig!)
De ochtenden daarna nog een beetje hetzelfde gevoel in m'n maag als ze weer op hun fietsen de straat uitreden,maar gelukkig..weer een sms!
Vanmorgen regende het pijpestelen..dus met de trein deze keer.En ik maar hopen dat het goed zou gaan want,ze zijn nog nooit "alleen" met de trein geweest! Later dan gedacht kreeg ik weer een sms dat ze goed waren aangekomen..poeh,ook gelukt!
Alleen toen hun schooldag om was en ik dacht dat ze in de trein terug zouden zitten,kreeg ik (weer) een sms:"We hebben de trein gemist." M'n maag trok meteen in een knoop en een stemmetje in m'n hoofd zei:" Zie je wel ze zijn nog veel te klein om dit alleen te moeten doen!"
Maar gelukkig..later dan gepland stonden ze voor de deur en in m'n hoofd weer dat stemmetje:"Je moet ze los laten,ze zijn echt groter dan je denkt.."Lieve groetjes van een bezorgde moeder..
p.s: Sonja nog bedankt hè!
3 opmerkingen:
Graag gedaan Renaat,
Ik weet helemaal hoe je je voel, ook al is het bij mij dit keer de tweede die naar de "grote" school gaat, maar ook ik heb last van het lege nest syndroom hoor, zit nu ook alleen mijn broodje te eten tussen de middag...
Liefs en een dikke knuffel en kus, Sonja
Pfff en dan moet je wachten tot ze op kamers gaan zoals mijn dochter nu. Ze mag dan wel bijna 20 zijn, maar ik haal me soms de vreemdste dingen in mijn hoofd hoor. Maar geloof me, alles went. Vorig jaar ging dochterlief voor het eerst met een vriendin op vakantie naar Spanje (help, straks gooit iemand iets in hun drinken) en dit jaar naar Italië (ooooh die opdringerige Italianen) Maar het is verbazingwekkend hoe goed die meiden in staat zijn zichzelf te redden, dus Renata, het gaat helemaal goedkomen hoor ;-)
Groetjes
Brigitta
Moeders blijven hun hele leven zich zorgen maken over hun kinderen.
Hahahahah.... tjaaaa dat hoort er gewoon bij.
En the kids, die willen los en kunnen gelukkig meer dan dat wij weten. Ik kijk altijd terug bv. hoe ik was op een bepaalde leefdtijd.
Groetjes van een mama van 2 van 13 en 15!
Een reactie posten