Gelukkig..want ik denk dat ik het zenuwachtigste was van allemaal..maar,daar ben je moeder voor..toch?
Vooral de eerste dag had ik erge last van -zoals dat heet-" het lege nest-syndroom", daar zat ik dan met een raar gevoel en een flinke knoop in m'n maag en me maar afvragen of alles goed ging.Ze moeten een heel stuk fietsen voordat ze op school zijn en wat er dan allemaal door je hoofd spookt...en dan het geruststellende sms-je:"We zijn op school."(pfff,gelukkig!)
De ochtenden daarna nog een beetje hetzelfde gevoel in m'n maag als ze weer op hun fietsen de straat uitreden,maar gelukkig..weer een sms!
Vanmorgen regende het pijpestelen..dus met de trein deze keer.En ik maar hopen dat het goed zou gaan want,ze zijn nog nooit "alleen" met de trein geweest! Later dan gedacht kreeg ik weer een sms dat ze goed waren aangekomen..poeh,ook gelukt!
Alleen toen hun schooldag om was en ik dacht dat ze in de trein terug zouden zitten,kreeg ik (weer) een sms:"We hebben de trein gemist." M'n maag trok meteen in een knoop en een stemmetje in m'n hoofd zei:" Zie je wel ze zijn nog veel te klein om dit alleen te moeten doen!"
Maar gelukkig..later dan gepland stonden ze voor de deur en in m'n hoofd weer dat stemmetje:"Je moet ze los laten,ze zijn echt groter dan je denkt.."Lieve groetjes van een bezorgde moeder..
p.s: Sonja nog bedankt hè!
De vakantie zit er dus bijna op en is zoals altijd weer omgevlogen..6 weken is eigenlijk ook veel te kort! We zijn twee weken naar de camping geweest,hier in nederland..maar hebben ons al voorgenomen om volgend jaar naar het zonnige zuiden af te reizen..wat kan het toch een regenachtig,rot weer zijn hier in ons kikkerlandje! Omgeving in Overijsel is prachtig,maar als het zulk rot weer is,zie je er nog weinig van..
